Başkent’te hakem faciası

Maç sonrası Sporanki yayınımızda Gençlerbirliği - Galatasaray maçı yorumlandı...

Yayını bu linkten izleyebilirsiniz...

https://www.youtube.com/watch?v=dALJjeITOfo

cinayeti kör bir kayıkçı gördü

ben gördüm kulaklarım gördü

vapur kudurdu kuduz gibi böğürdü

hiç biriniz orada yoktunuz

(Attila İlhan)

Ne zaman bir İstanbul takımı ile oynasak sinsi bakışlarından ürktüğümüz, “maçın önüne geçecek mi” diye endişe ile izlediğimiz Halis Özkahya kör kayıkçının bile gördüğü kırmızı kartı göremedi. Yüreği yetmedi. Fernandez’in uçan tekmesini canlı izlerken içimizin cız ettiği, ellerimizin istemsiz olarak sol ayak bileğimize gittiği, Candeias’ın aldığı darbe ile muhtemelen sezonu kapattığı pozisyonda kırmızı kartı çıkaramayarak yüz yıllık bir çınar olan Gençlerbirliği’nin tabutuna belki de son çiviyi çaktı.

Yirmi civarı kamera ile maçı izleyen VAR hakemi Abdülkadir Bitigen, vapurun kuduz gibi böğürdüğü pozisyonda suç işlemiş bir çocuk gibi sessiz kaldı. Maçın zorluk derecesi belliydi. Böyle bir maça bu iki hakemi atayan Merkez Hakem Kurulu, hakemlerinin bu maçtaki performansını ve uyumunu unutmasın. İleride böyle kritik bir maç olursa oldukça kullanışlı, denenmiş, rüştünü ispat etmiş bir ikili buldular. Göreceksiniz, bu iki hakem ödüllendirilecek. Hakem atamalarını takip edin.

Maçtan sonra hakem güzellemesi yapan, hatasını aklamaya çalışan Ersin Düzen’i izledikten sonra Halis Özkahya “Helal olsun, ben bile kendimi bu kadar güzel savunamazdım” demiştir. Futbolculuğunda sahadaki tavırlarını izlemeye tahammül edemediğimiz Ayhan Akman’ı yorumcu yapmışlar. Yorumları da sahadaki agresif tavırları kadar rahatsız edici. O da bu pozisyonun neden kırmızı kart olmadığını anlatırken ecel terleri döktü. Bu adamlar asla kendi takımları aleyhine yorum yapmazlar. Yayında ait oldukları takımın formasını giyseler izleyiciler söylediklerini ona göre dinler. Bırakalım onlar maçın kırılma anını değil, maç bittikten sonra iptal edilen Galatasaray golünü dakikalarca tartışsınlar. Halis Özkahya’lar Abdülkadir Bitigen’ler kolay yetişmiyor. Bir bebeği karnında büyüten hamile anneler gibi bu tür hakemleri koruyup kollayan yorumcular ve yöneticiler olmazsa ne Halis’ler, ne de Abdülkadir’ler bu seviyeye gelebilirdi. Eserleri ile gurur duymalılar. Biz bu iki hakemi asla unutmayacağız.

Yayıncı kuruluşta maçı canlı anlatan Ali Ferahbot’a birileri Gençlerbirliği’nin de bu ülkenin takımı olduğunu, Galatasaray’ın milli takım olmadığını, bunun bir lig maçı olduğunu anlatması gerekir. Böyle bağırmaya devam ederse ses telleri yırtılabilir. Yayıncı kuruluşun mikrofonunu GS TV mikrofonu ile karıştırmasın.

Her insanın kişiliği bir hayvana benzer. Bilişim çağında yaşasa bile o benzediği hayvanın güdüleri ile hareket eder. Örneğin aramızda çoban köpeği karakterinde olanlar dolaşır. Kurdun yanında kurt gibi görünür. Ama o bir köpektir. Ve kurtlar için bilinen düşman olan çobandan daha tehlikeli olan gizli düşmandır. Kendinden daha güçlü bir odağın hizmetine girmiş, boynuna tasma vurulmasına razı olmuştur. Ait olduğu camiayı içeriden satan, kötü gününde üzülüyormuş gibi görünüp üzülmeyen, iyi gününde seviniyormuş gibi görünüp sevinmeyendir. Gençlerbirliği’nin sahasında Gençlerbirliği’nin yediği gollerden sonra sevinç çığlıkları atanları görünce bunları stada kimin soktuğunu merak ettim ve aklıma kurt ile köpeğin hikayesi geldi.

Peki oyunu konuşmayacak mıyız? İyi oynamadan kazanan takım olmadı mı? Maç berabere devam ederken rakibin bir kişi eksilmesinin maçın sonucuna etki etme ihtimali yok muydu? Takımımız iyi oynar, kötü oynar kendi aramızda tartışırız. Ancak hakkı alenen gasp ediliyorsa oyunu değil bu adaletsizliği masaya yatırırız.

Diğer takımlar hangi sonucu alırsa alsın Gençlerbirliği kalan üç maçını kazanırsa ligde kalır. Kolay mı, elbette çok zor. Ama imkansız değil. Bir nal ve bir at bulmuştuk, geriye üç nal kalmıştı. Üç maç, üç nal, umut olduğu sürece peşinden koşmaya devam edeceğiz. Çoban köpeklerine, hakemlere, ekranlardaki eyyamcılara rağmen…